این الماس با وزن ۴۵/۵۲ قیراط بزرگترین الماس آبی تیره ی دنیا ، سالها پیش به صورت کریستالی خام به وزن ۱۱۲ قیراط در کشور هندوستان پیدا شد.
جهانگردی فرانسوی به نام جان باتیسته تاورنیر ،که به هندوستان سفر کرده بود با برده ای مرموز که ادعا می کرد در میان وسایل شخصی خود سنگی آبی رنگ و جذاب دارد، مواجه شد.
در نگاه اول به نظر می رسید سنگ یک یاقوت کبود بزرگ
باشد اما تاورنیر با تجربه، خیلی زود دریافت که این سنگ یک الماس است .

بنابر افسانه ای سنگ از چشم یک بت در معبدی واقع در رودخانه کلرون هندوستان خارج شده بود. اولین مطلبی که به ذهن می رسد این است که چشم باید جفت باشد، اما سرنوشت چشم دیگر هرگز روشن نشد. این اولین بار است که تاریخچه الماسی مشهور به سمبلی مذهبی ربط داده می شود.
تاورنیر سنگ را خریداری و به پاریس، جایی که بعداً به لویی چهاردهم ، فروخته شد، منتقل کرد.
در آنجا به صورت یک سنگ مثلث گلابی شکل به وزن ۵۰/۶۷ قیراط تراشیده شد و سپس به نام آبی فرانسوی یا آبی تاورنیر معروف شد.
افسانه های زیادی در مورد نگون بختی صاحب الماس هپ بر سر زبانهاست.
لویی چهاردهم الماس را به مادام دی مونوتسپان ، داد اما او به زودی از دربار رانده شد.
مدتی بعد جشنی بزرگ به افتخار شاه ترتیب داده شد و نیکولاس فرکوست ، مدیر امور مالی، برنامه ای مفصل برگزار کرد. به این امید که دربار را تحت تاثیر قرار دهد. چه اهمیتی داشت که فرانسه در آستانه انقلاب شرایطی متزلزل داشت و وضعیت اقتصادی ملت اصلاً خوب نبود.
لویی چهاردهم الماس را به نیکلاس قرض داد اما بعد از مهمانی هر دوی آنها به اتهام اختلاس بازدشت شدند و الماس پس گرفته شد.
نیکلاس به قلعه ای تبعید شد که بعدها در همانجا از دنیا رفت. لویی چهاردهم، هم مدت کوتاهی بعد از آن به استراحتگاه خود برده شد. در حالیکه فقط چند نوکر جنازه او را تشییع می کردند. صاحبان بعدی الماس در دربار فرانسه شاهزاده لمبالی و ملکه ماری آنتوانت بوده اند که هر دو در جریان انقلاب فرانسه توسط گیوتین گردن زده شده اند.
الماس ناپدید شد و برای چندین سال هیچ خبری از آن شنیده نمی شد اما در سال ۱۸۳۰ ، یک الماس بزرگ آبی با شکلی متفاوت به وزن تنها ۵۰/۴۴ قیراط که در بازار انگلستان ظاهر شده بود توسط فردی به نام هانری توماس هپ، یک بانکدار انگلیسی خریداری شد.
در سال ۱۸۵۱، الماس در یک نمایشگاه در لندن به معرض نمایش درآمد، در حالیکه به مبلغ یک میلیون دلار بیمه شده بود که برای آن دوران مبلغی نامعقول بود.
با این حال هنوز هم الماس، بزرگترن نمونه در نوع خود بود. بعدها الماس توسط یکی از نوادگان وی به نام لرد فرانسیس پلهام کلینتون هپ ، به ارث رسید. همسر او که یک هنرپیشه برجسته امریکایی در آغاز قرن بیستم بود با یک مرد دیگر فرار کرد و در بوستون در فلاکت و بدبختی و عملاً فراموش شده از دنیا رفت.
در سال ۱۹۱۳ لرد هپ ورشکسته شد و دوباره الماس ناپدید شد و تنها زمانی کشف شد که به عنوان یک تکه جواهر بی ارزش در میان لوازم صحنه نمایش فروخته شد.
صاحب بعدی آن عبدالحمید دوم، سلطان ترکیه بود. خلیفه اسرائیل (شاهزاده وفادار مالک جهان) و یکسری نامهای دیگر به او نسبت داده می شد اما مردمش او را عبدالملعون می نامیدند و قوانین ظالمانه او را دست کم نمی گرفتند. او به زور ۴۵۰ هزار دلار از مردم گرفت و آن را به یک سندیکای فروش مجاز الماس پرداخت و آن را به سوبایا یکی از چهار زن عقدی و ۲۳۳ ساکنین حرمش هدیه کرد.
او از الماس به خوبی مراقبت کرد اما نه به اندازه کافی. وی در کاخ بر علیه شاه شروع به توطئه کرد که شاه خبردار شد و او را اعدام کرد.
یک روز خانم اوالین والش مک لین، که در مراسمی در دربار ترکیه شرکت کرده بود، الماس آبی مشهور را دید و آرزو کرد که مالک آن باشد.
سالها گذشت و بالاخره عبدل دریافت که ملتش یک سری حقوقی دارند و فشاری که سیاست مداران بر وی می آورند باعث شد که الماس را به پاریس منتقل کرده و در معرض فروش قرار دهند. در همین ضمن حکومت او سرنگون شد و او حتی یک پنی برای جواهر دریافت نکرد و مبلغ مذکور توسط جانشینان وی در دولت ضبط شد.
خانم مک لین در ژانویه سال ۱۹۱۱ جواهر را خرید و اغلب از آن در جلسات حذبی مشهور خود در واشنگتن استفاده می کرد.
او بعد از خرید آن الماس به سوگ نزدیکانش نشست طلاق گرفت و ورشکست شد.
آخرین کسی که مالک الماس هک شد هری وینستون جواهرساز بود که آن را به موسسه اسمیتسنین _ مالک کنونی‌اش _ هدیه داد ، اما حتی پستی که الماس را به این موسسه رسانه هم از بد اقبالی در امان نماند و می‌گویند خودروی او را زیر گرفت با همه داستان هایی که درباره نفرین الماس هپ می گویند این الماس سرگذشتی درخشان و شاهانه دارد.